De tijd om lekker ongedwongen te vissen ontbreekt me laatste weken, misschien zelfs maanden. Het zijn wat korte ingepaste sessies die niet altijd lekker uitpakken. Maar het is donderdag als er een paar uurtjes kan worden gevist. Ik besluit naar een lokaal watertje te gaan met voldoende karpers, maar zonder de verwachting op uitschieters. Soms is het goed de hengels krom te krijgen, het kanaal was me afgelopen tijd toch al niet goed gezind. Ik besluit kort bij de kant te vissen, iets wat ik hier vaker doe. Zeker als het donker wordt struinen de vissen hier de kant af naar voedsel welke is achtergebleven door dagvissers. Er wordt gevist met een kleine miniboilie en gevoerd met kruim en hennep. Hennep kan nog net, de watertemperatuur is nog voldoende hoog. Het duurt niet lang of er is al een eerste aanbeet. Ik voel iets kleins aan de andere kant van de lijn spartelen. En dan plots, los… Helaas gebeurd dit vaker bij de kleinere vissen op dit water.
Snel een nieuwe onderlijn, ingooien en wat extra voer erover. En dan een trage wegloper op echte kanthengel. De run op deze afstand stelde niet veel voor. Maar de vis hangt. Tijdens de dril neemt de vis nooit heel veel lijn, maar blijft wel mooi diep. Voelt aardig aan. Als de karper over het koord van het net glijd, ziet dit eruit als een beste voor dit water. Het is bijna donker en ik heb alleen m’n telefoon bij voor een foto. Met wat extra ligt erop moet dit het maar worden. De vis mist aan één kant zijn oog. Blijkbaar hindert dit niet om toch door te groeien. Ik laat de vis nog even in het net en leg de hengel opnieuw in. De foto’s worden gemaakt en hierna kan ik een heerlijk kopje thee drinken. Niet kort hierna weet ik nog een schubkarper van ongeveer de zelfde lengte vangen maar een stuk slanker. Ook nog steeds prima voor dit water. Het gaat best lekker. Ik ben nu hooguit 2,5uur aan het vissen. Ik wil nog even blijven, maar de telefoon gaat. Zoonlief staat met een lekke band bij de voetbal en moet worden opgehaald, band s’avonds nog geplakt. Er had nog wel wat meer ingezeten, maar toch met twee mooie karpers ga ik tevreden naar huis.