De winter was toch weer lang. Al waren de temperaturen niet
heel laag, toch waren de dagen kort en werd er niet veel gevist. Afgelopen
dagen gingen de temperaturen omhoog, was de tijd verzet en klom de
watertemperatuur ook weer iets. Ik besloot op een doordeweekse dag er toch weer
opuit te gaan. Al hebben de vorige 4 sessies een dikke nul opgeleverd.
Ondanks dat het water nog koud was, liet de karper zich toch
regelmatig zien in de ondiepere hoek die ik wilde bevissen. Dit gaf de burger moed. De hengels werden in
gereedheid gebracht en net voordat ik de tweede hengel wilde inleggen, draaide
er een karper enkele meters van de plek waar ik mijn aas wilde presenteren.
Mmmm, dat kan haast niet meer mis gaan. De avond vorderde en vis liet zich
geregeld zien, maar een aanbeet bleef uit. Toen kwam het moment dat ik de
hengels weer moest indraaien. De volgende dag moest er weer gewerkt worden. Het
net en onthaakmat waren al opgeruimd. Ik stond achter mijn hengels om ieder
moment de linkse te pakken, om in te draaien. Ik ziet de top in het licht van
de maan kromtrekken en de optoninc begint te piepen. Ik pak de hengel en voel
direct een weerstand die van een karper moet zijn.
De vis kies het pad naar
enkele obstakels. Met enige druk weet ik dit te blokkeren, maar als ik dat doe
voelt het gewicht goed. Ik wil deze vis na een lange winter niet verspelen. Hierna
hou ik met één hand druk op de lijn om met de andere het net weer op te zetten.
De vis blijft gelukkig gehaakt. De dril die hierna volgt is behoorlijk sterk
bij deze lage watertemperaturen. Bij een tweede poging weet ik de vis over het
koord van het net te trekken. Als ik de
vis oppak en richting mat draag blijkt het toch een goede voorjaarsvis te zijn,
voor dit avondje vissen. Ik ben er erg blij mee. Het maken van de foto’s gaat ook
niet vanzelf. De batterij van de afstandsbediening blijkt leeg, dat wordt dus
op de timer foto’s maken. Maar scherpstellen moet dan handmatig gebeuren. Shit,
waarom nu weer. Maar gelukkig heb ik dit in het verleden meer gedaan en komt
het nog redelijk goed. Wat een heerlijke avond bij de start van dit seizoen.
De vis kies het pad naar
enkele obstakels. Met enige druk weet ik dit te blokkeren, maar als ik dat doe
voelt het gewicht goed. Ik wil deze vis na een lange winter niet verspelen. Hierna
hou ik met één hand druk op de lijn om met de andere het net weer op te zetten.
De vis blijft gelukkig gehaakt. De dril die hierna volgt is behoorlijk sterk
bij deze lage watertemperaturen. Bij een tweede poging weet ik de vis over het
koord van het net te trekken. Als ik de
vis oppak en richting mat draag blijkt het toch een goede voorjaarsvis te zijn,
voor dit avondje vissen. Ik ben er erg blij mee. Het maken van de foto’s gaat ook
niet vanzelf. De batterij van de afstandsbediening blijkt leeg, dat wordt dus
op de timer foto’s maken. Maar scherpstellen moet dan handmatig gebeuren. Shit,
waarom nu weer. Maar gelukkig heb ik dit in het verleden meer gedaan en komt
het nog redelijk goed. Wat een heerlijke avond bij de start van dit seizoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten