Als de blaadjes vallen

 De klok was alweer verzet en de dagen werden in rap tempo korter. De eerste nachtvorsten hebben we ook alweer achter de rug, net als ene verkoudheid. Het was nu echt dan toch herfst aan het worden. Met al z’n kleurenpracht in de natuur. Ik besloot naar een watertje in de buurt te gaan, om even rustig achter de stokken te zitten. De rust bleek goed te lukken, want er was helemaal niemand op het water. Terwijl het een schitterende herfstdag was, niet koud, haast geen wind en droog.

In ochtend waren er nog wat springers, maar zo tegen 9:00 uur waren deze toch ook wel weg. Niet lang hierna zag ik meerdere karpers aan het oppervlakte zwemmen en azen tussen wat afgevallen blad op ongeveer 50 meter uit de kant. Geregeld sprong er ook een karper. Was baalde ik dat ik geen zig-spullen bij had. Ik heb het nog even geprobeerd met 16lb flurocarbon en een gele foampje, maar dit is toch echt te stijf.

Tijdens dit schouwspel ging  dan toch de afstand hengel er vandoor. Ingelegd met alleen een chod en verspreid een losse boilie wist dit toch een karper te bekoren. Het zou een flink gevecht worden, waarbij de vis zich flink uit de kant, goed wist vast te zwemmen in de takkenbossen. Maar wonder boven worden bleef het korte chod rigje zitten . Een mooi spiegeltje was mijn beloning.