Carp on the pin

Soms heb je de mogelijkheid, of nog beter gezegd het excuus om iets fraais te kopen voor je hobby. In mijn geval vond ik de JW Young & Sons BJ Centrepin altijd al een prachtige centrepin, maar met een stevig prijskaartje. Daarom kocht ik een aantal jaar geleden al de Leeds Classic centrepin, waar ik veel plezier aan heb gehad. Maar zoals gezegd heb ik uiteindelijk een echte pin aangeschaft, waarvan ik hoop er nog vele visje mee te mogen vangen.

Het was dinsdagavond dat ik mijn nieuwe set eens aan de tand ging voelen. Het betreffende water is maar klein en ondiep water, maar er zwemmen leuke visjes rond die van zonnebaden houden. Tijdens een eerste verkenningstocht op de fiets met de kinderen hadden we al snel de bewoners van het water in het vizier. De oudste van net 2 jaar zag de karpers ook drijven en kon ze allemaal aanwijzen onder luidkeels geroep ‘vis, vis, vis…’. Jong geleerd…..
Maar nu terug naar de avond, ik kom aan en zie wederom enkele van de karpers bovenin van de avondzon genieten. Aha, dat ziet er veelbelovend uit. Er worden wat plekjes aangevoerd met hennep en maïs, de hengel wordt in gereedheid gebracht en het vissen kan beginnen. Op de eerste en meest veel belovende stek, blijft het 20 minuten bijzonder rustig. Dan kruip ik naar de tweede stek. Hier zie ik gelijk stofwolken opkomen vanaf de bodem. Ja het water is maar erg ondiep. Er wordt snel een haakje 10 gevuld met twee korreltjes maïs en tussen de stofwolken neergelaten. Al na enkele tellen glijd de dobber al weg, ik tik aan en daar hangt dan een flinke voorn. Snel wordt deze onthaakt en opnieuw wordt beaasd en ingeworpen. Er komen nog steeds nieuwe stofwolken omhoog en af en toe zie ik een staart. Na een paar minuten glijd de dobber weer rustig onder en wederom vang ik een voorn. Echter door het gespetter van de voorn zie ik de karper wegzwemmen. Shit, dat was niet de bedoeling.

Dan maar verder naar een ander plekje, maar ook hier gebeurt er helemaal niets. Toch maar weer terug naar het plekje waar ik eerder de karper zag. Nu is het donker op deze plaats, maar ik laat toch een aasje zakken. Al snel zie ik een staart op de stek zwabberen en niet veel later begint de dobber te dansen. Ik tik aan en gelijk schiet de karper ervandoor. De centrepin doet perfect z’n werk. En na nog behoorlijk getouwtrek ligt er een prachtige spiegel in het net. Het is inmiddels al aardig donker aan het worden. De maten van karper worden snel opgenomen en hup op de foto. Hierna glijd de vis weer terug naar het verkoelende water.