Doodaas dippen

De buitenthermometer laat zien dat het net 1 graad boven nul is en mijn oren registreren tikken tegen het raam. Dit had de weerman ook voorspeld een dag vol regen. Brrrrrrr, Maar gelukkig ga ik deze vrije dag wel lekker vissen. Ik heb een nieuw plaats gevonden waar ik heel graag eens wil proberen een snoek te verschalken. Omdat het toch regent, kan ik mooi mijn dood aas te water laten en achter mijn paraplu wat bescherming zoeken. De aanwezige sneeuw smelt snel door de regen temperaturen die inmiddels zijn gestegen tot 2 a 3 graden. Om de ochtend te beschrijven, ik hou het maarliefst tot 12:00 uur uit en weet helaas geen enkele beet te krijgen.

Winter, dus karper en snoek

De dagen zijn snel korter en korter aan het worden. De (pen)vis tijd wordt hiermee voor mij ook weer wat minder. Daarom heb ik maar eens een vrije dag opgenomen en ben op vrijdag weer eens als vanouds een dagje gaan vissen. Omdat de watertemperatuur de laatste dagen snel naar beneden is gegaan en nu op 7 graden staat besloot ik mijn vaste winterstekje maar eens aan te doen. Met het schemeren in de ochtend rijd ik het zandpad af en zie dat ik het water voor mij alleen heb. Ik had ook niet anders verwacht daar er hier wel regelmatig wordt gevist, maar veelal toch door de mooi weer vissers.

De hengels worden van een vers bolletje voorzien. En omdat het toch winter aan het worden is, knoop ik aan een onderlijn een snowman, waarbij ik een 20 en 14 mm boilie combineer. Even later zit te genieten van een ijsvogeltje aan de overkant van het water wanneer de eerste hengel abrupt vertrekt. Een korte dril volgt, waarbij de karper het mij lastig weet te maken door goed de rotzooi in het water op te zoeken. Het is geen bak, maar dat verwacht ik hier ook helemaal niet. Met 73 cm en 13 pond ben ik in winterse omstandigheden goed tevreden. Niet veel later krijg ik ook een aarzelende beet op de tweede hengel. Deze vis komt wat sneller naar de kant. Met prachtige winterkleuren geniet ik van deze vis op de mat. Dit maakt de winterse omstandigheden weer een stuk aangenamer.

Ik weet dat het op deze stek na de middag meestal stilvalt. Maar omdat ik deze middag nog even doorvis, heb ik mij snoek setje meegenomen. Ik pak eerst mijn karperspullen bij elkaar en monteer hierna een mooie nieuwe plug aan het aan einde van een stalen lijntje. De eerst worp doe ik op de plek waar even geleden nog mijn boilies lagen. En warempel direct haak ik een snoek. Letterlijk bij de eerste worp is het raak. Niet veel later kan ik een fraaie snoek uit het water pakken. Gelukkig blijft deze op kant rustig en zijn de dreggen snel verwijderd. Ik vis de oevers nog paar uur verder af, maar een tweede aanbeet blijft uit. Tegen de schemer rijd ik weer huiswaarts.

Snoek seizoen

De winter is in aantocht. Laten we ook onze vriend esox weer eens achter de schubben zitten.
De eerste in miniformaat van 1,5 uur aan het water ligt alweer op de kant.

Breekstaafjes-seizoen

Voor mij is het breekstaafjes seizoen weer begonnen. Dit begint (voor mij dan) wanneer bij aankomst aan het water de dobber direct moet worden voorzien van z’n breekstaafje. 

Deze dinsdag avond ben ik naar een, voor mij nieuw, cultuurwater gegaan. Eerst een kleine ronde gemaakt om een drietal stekken te voorzien van een lekker mengsel van hennep, mini pellets, maïs en grondvoer. Niet heel veel later danst de dobber op de eerste stek. Onder het genot van een kopje thee zie ik op de eerste stek ineens de dobber wegschieten. Een ruk aan de hengel en een bijna verbrande hand, sla ik een gat in de lucht. Dan maar door daar de volgende stek. Hier is het eveneens ongeveer 1 meter diep. In eerste instantie gebeurt er helemaal niets op deze plek. Maar na een minuut of 20 zie ik in de reflectie van een straatlantaarn belletjes op het water. Zo lijkt het. Na nog eens 10 minuten en meerdere bellen schuift mijn dobber langzaam van recht naar links op de stek. Al is het slecht te zien in het donker, ik weet het haast zeker, toch... Ik geef de hengel een ruk en jawel ik haak een vis. Na een korte dril glijd er een mooi schubje in het net. De vis zit gehaakt in de bovenzijde van de bek. Deze wordt netjes onthaakt en weer terug gezet in het water.

Tijd om verder te gaan.

Op een rustige dinsdag avond zit ik weer eens aan mijn vertrouwde putje. Het putje wat mij de laatste tijd behoorlijk wat vis heeft opgeleverd. Allemaal spiegels en vele erg weinig beschubt. Dit zijn vissen van een tweetal uitzettingen enkele jaren geleden. Tijdens deze avond denk ik aan de verschillende mooie wateren die ik dit jaar heb verkend. Het kriebeld toch wel om deze wateren beter te leren kennen. Daarom denk ik dat ik dit najaar mijn zo goed bekende putje vaarwel ga zeggen en door ga naar iet nieuws. Maar misschien deze winter het plasje toch nog even blijven aandoen, wie weet.

Deze spiegel kwam van een met tijgernoten aangevoerd voorplekje.

Spiegel met een mooie toekomst

Het is donderdag en 18:15 uur als ik thuis kom uit het werk. Shit ik was van plan een beetje op tijd weer op weg te zijn naar het water. Eerst eten, kinderen in bad, beetje dollen, verhaaltjes lezen  en hierna de kleintje naar bed. Ziezo tijd om te vissen. Maar het is nu toch alweer donker aan het worden. Je kan echt merken dat de herfst zijn intrede heeft gedaan. In het laatste restje licht maak ik de hengels in orde en leg deze met enige afstand kort tegen mijn eigen kant. Als ik dan eindelijk zit met een warme kop thee en de wolken voorbij zie trekken, voel ik mij weer rustig worden. 

Niet heel veel later begint het licht te regenen. Terwijl ik de paraplu opzet krijg ik een korte run op mijn rechter hengel. Ik duw snel de paraplu over de grondpin en pak mijn hengel op. Jep hangen. Na een rustige dril waarbij al snel blijkt dat het geen grote vis is komt deze boven het net gegleden. Mijn gedachten kloppen. Maar toch weer dat heerlijke gevoel van vis op de kant. Tijdens het onthaken blijkt dat het haakje er al is uitgevallen. Deze heeft net in het vlees gezeten. Even een snelle foto met de zelfontspanner  en hup weer terug. De hengel wordt terug in gereedheid gebracht en we dommelen weer langzaam weg onder de plu. 

Tot drie keer toe hoor ik vervolgens een grote plons op mijn stek. Mmmm, ze zijn niet ver weg, maar hoelang gaat het nog duren… 

Niet zo heel veel later geeft de zelfde hengel een flinke run. Ik pak de hengel op en dit voelt gelijk beter aan. De vis blijft redelijk diep en geeft echt wel tegengas. Maar gelukkig voor mij blijft de haak stevig zitten en glijdt niet veel later ook deze vis over het koord van mijn net. Als ik het net optil voelt de vis inderdaad een stuk zwaarder aan als zijn voorganger. 

Op de mat ben ik toch wel even verbaasd als ik een heel fraai beschubte spiegel zie liggen. Voorheen ving ik hier allemaal kaal beschubte spiegels van een uitzetting van enkele jaren geleden. Na een snelle meting blijkt deze vis net niet de 20 pond te halen. Teleurstelling, nee ik ben erg blij. Als ik nog eens goed kijk weet ik zeker dat deze vis nog veel meer in z’n mars heeft voor de toekomst. Ik controleer de tijgernootjes en werp direct weer in. De rest van de avond blijft het rustig.

 

Een plasje in de buurt.

De werkweek zit er weer op en er is weer wat kostbare tijd om een avondje te gaan vissen. Een plas bij mij in de buurt wordt aangedaan. Na het hele warme weer is het nu weer behaaglijk en wordt er zelfs regen voorspeld. Ik voorzie één hengel met een boilie met een zakje lekkers en de andere wordt beaasd met tijgernoten. Om de vissen de gelegenheid te geven het aas veilig te benaderen worden de lijnen slap gelegd.
 
Al vrij snel krijg ik een eerste beet. Mmmm voelt niet echt karperachtig aan, een brasem, nee het blijkt een mooie zeelt te zijn. Misschien hier toch maar eens specifiek jacht op gaan maken. Want ze kunnen nog groter..

De haak wordt opnieuw beaasd en te water gelaten. Het is net voor elf uur als ik besluit de radio even aan te zetten. In de piep van 23:00 uur krijg ik nog een ander piep, die van mijn rechter hengel. Snel wordt er aangeslagen en even later ligt er een fraaie spiegel op de mat van een uitzetting van enkele jaren ervoor. Toch een heerlijke start van het weekend.

Carp on the pin

Soms heb je de mogelijkheid, of nog beter gezegd het excuus om iets fraais te kopen voor je hobby. In mijn geval vond ik de JW Young & Sons BJ Centrepin altijd al een prachtige centrepin, maar met een stevig prijskaartje. Daarom kocht ik een aantal jaar geleden al de Leeds Classic centrepin, waar ik veel plezier aan heb gehad. Maar zoals gezegd heb ik uiteindelijk een echte pin aangeschaft, waarvan ik hoop er nog vele visje mee te mogen vangen.

Het was dinsdagavond dat ik mijn nieuwe set eens aan de tand ging voelen. Het betreffende water is maar klein en ondiep water, maar er zwemmen leuke visjes rond die van zonnebaden houden. Tijdens een eerste verkenningstocht op de fiets met de kinderen hadden we al snel de bewoners van het water in het vizier. De oudste van net 2 jaar zag de karpers ook drijven en kon ze allemaal aanwijzen onder luidkeels geroep ‘vis, vis, vis…’. Jong geleerd…..
Maar nu terug naar de avond, ik kom aan en zie wederom enkele van de karpers bovenin van de avondzon genieten. Aha, dat ziet er veelbelovend uit. Er worden wat plekjes aangevoerd met hennep en maïs, de hengel wordt in gereedheid gebracht en het vissen kan beginnen. Op de eerste en meest veel belovende stek, blijft het 20 minuten bijzonder rustig. Dan kruip ik naar de tweede stek. Hier zie ik gelijk stofwolken opkomen vanaf de bodem. Ja het water is maar erg ondiep. Er wordt snel een haakje 10 gevuld met twee korreltjes maïs en tussen de stofwolken neergelaten. Al na enkele tellen glijd de dobber al weg, ik tik aan en daar hangt dan een flinke voorn. Snel wordt deze onthaakt en opnieuw wordt beaasd en ingeworpen. Er komen nog steeds nieuwe stofwolken omhoog en af en toe zie ik een staart. Na een paar minuten glijd de dobber weer rustig onder en wederom vang ik een voorn. Echter door het gespetter van de voorn zie ik de karper wegzwemmen. Shit, dat was niet de bedoeling.

Dan maar verder naar een ander plekje, maar ook hier gebeurt er helemaal niets. Toch maar weer terug naar het plekje waar ik eerder de karper zag. Nu is het donker op deze plaats, maar ik laat toch een aasje zakken. Al snel zie ik een staart op de stek zwabberen en niet veel later begint de dobber te dansen. Ik tik aan en gelijk schiet de karper ervandoor. De centrepin doet perfect z’n werk. En na nog behoorlijk getouwtrek ligt er een prachtige spiegel in het net. Het is inmiddels al aardig donker aan het worden. De maten van karper worden snel opgenomen en hup op de foto. Hierna glijd de vis weer terug naar het verkoelende water.

Haakje 20 en een made

Ik heb maar weinig tijd en wil toch even vissen. Hup de match hengel in de auto, voor 1 euro maden, beetje voer en vissen maar. Al zijn ze niet groot, het is toch fijn om even wat te vangen. Uiteindelijk zat er voorn, ruisvoorn, bliekje en volgens mij kopvoorn (wel erg grote bek voor z'n klein visje) in mijn net.

Bootjes kijken, of barbeel...

Ik was het al langer van plan, maar het was er nog niet van gekomen. Vissen op barbeel op één van de Nederlandse rivieren. Zo heb ik in België al menig barbeel gevangen. Maar deze dan uit de kleine snelstromende riviertjes, maar dit wordt een heel andere opgaaf.
Het water is imponerend, groot, heel veel boten en een sterke stroming. Ik besloot beide hengels met een korf te vissen, één te voorzien van maden en één met pellets. De 60 gr gaaskorven werden nog extra verzwaard met 90 gr lood. Zo bleef het redelijk liggen.

Er werd ingeworpen tegen de stroom naad en in de nering. Al snel trok de top met flinke schokken krom, een mooie en sterke brasem was het resultaat. Opnieuw ingooien en niet veel later weer een aanbeet en een mooie voorn als resultaat. Deze kwamen op de met maden beaasde hengel, de pellets bleven onaangeroerd. De rest van de dag wist ik nog zeer regelmatig een mooie voorn of brasem te vangen. Maar helaas dus geen barbeel. Hier zal ik nog een keer voor terug moeten komen.

Met het korstje

De weken waren weer erg druk. Weinig tijd gehad om te vissen en slechts brasems gevangen. Maar het moest er toch weer van komen. In de ochtend met de pen gevist. Er was bijzonder weinig vis actief op de bodem. Na ruim twee uur zag ik wat bellen op de stek en even later gleed de pen toch onderwater. Ik sloeg aan en toen.... Alleen maar een flinke kolk en opwaaiend modder. Deze vis is gevlogen.






Rond een uur of 10 komt de zon hoog aan de hemel, en ga ik eens tussen de plompenvelden kijken. En slechts een meter of 10 van mij vandaag liggen er vijf te zonnen. Vier ervan zijn klein, maar er ligt één mooi exemplaar tussen. Ik laat het korstje een paar plompenbladeren verder zakken. Al snel begint één vis wat rond te zwemmen en te happen, deze heeft duidelijk de korst geroken. Evenlater komt de grootste van het stel in beweging en zwemt recht op de kost af. En het eerste korstje wat wordt weggeslurpt is gelijk het korstje met mijn haak. Ik wacht een seconde en sla aan, bam... de vis schiet gelijk diep in de plompen. Daar sta ik met een kromme hengel en een vis waar geen beweging inkomt. Na 10 minuten weet ik dan toch de vis aardig vrij te krijgen en kan ik het net eronder schuiven.

Als ik verder speur naar een karper, blijk ik niet de enige te zijn. Dankzij de polaroid hebben we even oogcontact.


Klein maar fijn

De vissen hebben me de laatste weken een beetje in de steek gelaten. De karpers dan, de brasems waren gelukkig wel aardig.

De verschillende korte pen sessies waren dus enigszins teleurstellend, al is het wel prachtig om de natuur te zien ontwaken.

Maar ik er moest toch weer iets gaan gebeuren dachtik zo. Daarom besloot ik om nog maar eens achter de stokken te duiken.
Ook dit bleek niet geheel volgens plan te verlopen, de eerste run die ik kreeg beloofde veel goeds. Maar na een tijdje geven en nemen zwom de vis zich vast in een onbekend obstakel. Maar schiet dan toch snel weer los. Al snel draait de vis voor het net, maar dan gebeurd het #%&?@, de vis schiet los. Flink balend ben ik in staat de hengel in het water te gooien. Dit beloofde een mooie vis te zijn. Ik controleer mijn haakaas en werp direct weer in en ga dan maar weer rustig zitten.

Het blijft lang rustig, te rustig, zou het nog gaan gebeuren. Maar dan uit het niets vliegt mijn andere hengel er vandoor. Een kleine maar mooie spiegel van een recente uitzetting is het resultaat.

Het is inmiddels al laat en besluit deze hengel direct op te ruimen. Als ik mijn hengel waar ik eerder de vis aan verspeelde wil oppakken om op te ruimen (ik sta er pal naast) krijg ik een piep en zie de top kromtrekken. Dit had ik even niet verwacht. En ook dit blijkt een kleinere spiegel te zijn van de eerdere uitzetting. Net voor middernacht ben ik weer thuis. Vissen is toch wel mooie hobby.

Het wordt voorjaar

Het is donderdagavond als ik (te)laat naar het water rijdt, sta ook nog een half uur in de file en ben dan eindelijk om 19:30 uur aan het water. Ik loop langs het water en voer gelijk 4 plekjes aan met duivenvoer en mais. Zo, nu de penhengel optuigen terwijl ik het idee heb dat het al langzaam donder aan het worden is. Aangekomen bij de eerste stek zie ik een grote kolk, shit de kans verkeken... Toch even zitten, maar er gebeurd niets. Op naar de tweede stek. Hier blijft de pen 20 minuten roerloos staan. Op naar stek drie. Ik sluip naar het water, om mijn aanwezigheid te verhullen. Het begint nu al sirieus donker te worden en moet goed opletten om een beet waar te nemen. Hier krijg ik wel direct wat activiteit op de stek, de dobber tikt af en toe. Vis op stek. Na een minuut of 10 duikt mijn 3bb wagler onderwater en tik ik een vis vast. Helaas geen karper maar vriend brasem. Deze blijkt flink onder de paaiuitslag te zitten. Zo slijmerig ze zijn in de rest van het jaar, nu is het werkelijk net schuurpapier. Zo heb ik het nog niet vaak gezien.

Bron, Sportvisserij Nederland

Ik ga verder naar de laatste plek, ook hier danst de dobber na 10 minuten onderwater. En jawel, weer een brasem. Ik voer nog wat en loop terug naar stek 3, omdat deze er nog veelbelobend uitzag. Het is nu zo donker geworden dat ik nog slechts vaag een zwart streepje in het water zie staan. Als het een beetje waait ben ik de dobber echt kwijt, maar dat valt gelukkig nog mee. Na 15 minuten ben ik de bobber echts kwijt, ik sla aan en wederom een brasem. Ook deze laatste is weer van schuurpapier.

Jammer geen karper deze avond, maar toch lekker gevist.

Legends, Chris Yates

Elke penvisser kent de fantastische film's 'A passion for angling' en natuurlijk ook de verhalen van Chis Yates. Bijgevoegd een leuke boekje welke is uitgebracht door de AnglingTimes in hun serie Legends.

http://issuu.com/gofishing/docs/chris_yates

Klein maar fijn

Toen ik gisteren in de vijver keek kwamen de koi's weer langzaam tot leven. De verandering van luchtdruk en temperatuur deed ze goed en ze hadden zowaar interesse in een paar korreltjes voer. Terwijl ik dit aanschouw wordt mijn vertrouwen voor in een karper op kant nog groter. Het is de zaterdag om 6:15 uur als ik aan het water kom. Zoals verwacht ligt het er vredig bij en zijn er geen sporen meer te zien van de lange vorstperiode.






Ik besluit met het pennetje te starten, al kan ik zo niet de beste stekken bevissen. Maar een trosje wriemelende maden zouden ze toch niet kunnen weerstaan, denk je toch. Mijn ervaring is dat de meesten beten (ook in de winter) op dit water, vroeg in de ochtend komen. Als ik na een uurtje mijn dobber niet heb zien bewegen, besluit ik toch de boliehengel in te leggen op een bekende winterspot.





Het is nog redelijk vroeg, en om 7:20 uur krijg ik dan ook een rustige run. De karper van 60cm weet nog best tegen te stribbelen. De eerste karper van het het jaar 'klein, maar ooh zo fijn' na z'n lange winter.

Esox

De elfstedentocht gaat defnitief niet door en het ijs begint zich langzaam terug te trekken. Omdat de watertemperatuur nog behoorlijk koud is, laat ik de penhengel even thuis en probeer ik een snoek(je) te vangen.

De dag begon nog met een klein zonnetje, maar zodra ik richting de waterkant liep begon het te regenen. Brrrr, als het nog maar net een graadje boven nul is. Uiteindelijk laat ook de snoek het met dit weer afweten.

Regen, regen en nog meer regen.

Mijn favorieten winterstek is in een echte wildwaterrivier veranderd. Waar ik anders in de winter op dit langzaam stromende water mijn visje kan vangen, kolken er nu vele kubieke meters water doorheen.

Deze vis, was één van de 5 (on)gelukkige die op mijn onthaakmat mocht liggen op een eerdere winterdag.  Gezien de vele visluizen zat ik toen duidelijk op een winterverblijfplaats.