Onder het topje

Het was een last-minute actie, maar ik ging samen met mijn middelste zoon een avondje op de karper. Naar een voor mij bekende visput met een goed bestand aan karper. Het weer was perfect en het was niet druk aan de plas. Twee hengels werden beaasd op een afstand van z’n 25 a 30 m uit de kant onderaan het talud aangeboden. Normaal een prima plek.

Het zal z’n uur hebben geduurd dat we een eerste aanbeet kregen. Na een korte strijd lag er een fraaie schubkarper op de mat. De kleine jongen had het goed naar z’n zin. Na de hengel weer terug op de plek te hebben ingegooid, werd het wat stiller. Weinig springers en bubbelaars. Mijn zon begon wat rond te lopen en wat boilies en ander aas in het water te gooien. Niet ver uit de kant, want het raken van de hengels was ook een doel geworden. Het zal ca. een half uurtje later zijn geweest dat er onder de hengeltoppen een flinke kolk was te zien, gevolgd door een stofwolk. 

Blijkbaar was er een vis heel kort onder de kant gekomen. Even hierna gebeurde dit nog een keer. Er was blijkbaar vis op het voer heel kort onder de kant afgekomen. Daar er ook best wel wat snoek op deze plas zwemt en je deze ook geregeld voorbij ziet zwemmen, was het niet zeker wat voor vis dit was. Omdat de andere toch rustig was, werd er één hengel opnieuw ingelegd, nu direct onder de hengeltop. De lijn half slap. Tien minuten later was het raak. De hengel boog dubbel en de beetmelder schreeuwde het uit. Even later lag er opnieuw een hele fraaie karper op de mat. En dat op de “zorgvuldig” opgebouwde kantstek. Altijd tof als dit dan toch blijkt te werken.

Met de schemering reden we tevreden terug naar huis. De vakantie was goed begonnen.