In afgelopen periode met heerlijk voorjaarsweer ben ik er helaas niet aan toe gekomen om jacht te maken op de karper. Door de beperkte tijd en ook nog eens niet de juiste momenten, bleef het beperkt tot het vissen op de vissen die maden hoog op de menulijst hebben staan. Maar nu moest het er toch maar weer eens van komen. De dag vooraf kon ik maar geen beslissing nemen, waar naar toe… Eigenlijk had ik wel weer zin op een vis. Dusbesloot ik naar een bekend water te gaan en de nieuwe uitdagingen voor dit jaar even met rust te laten. Het zou een regenachtige avond worden, maar gelukkig wat het droog bij aankomst.
Eén hengels werd kort onder kant geïnstalleerd en een tweede met een zig-rig op een meter of 40 uit de kant op een diepte van ca 1 meter onder het oppervlak. Er was regelmatig activiteit van karper te zien aan het oppervlak, dus was de hoop zeker aanwezig om op de zig-rig vis te vangen. Toen het eenmaal donker begon te worden besloot ik de zig-rig te vervangen door normale montage. Ook deze werd kort onder de kant gepresenteerd. Het zal nog geen half uur later zijn geweest als de hengel die ik net heb verlegd een run geeft. Na een aardige dril vang ik uiteindelijk één van de fraaie spiegeltjes die het water heeft. De hengel wordt opnieuw van aas voorzien en ingeworpen met wederom nog wat lekkers eromheen. Na ongeveer een uur krijg ik opnieuw beet op deze hengel. Als ik aansla voel ik een weerstand die uit een ander richting komt, dan dat ik het aas heb gepresenteerd. De vis is dus met het aas naar mij toe gezwommen en er zelfs weer voorbij zonder dat ik maar een piep heb gehoord. Dit kan blijkbaar ook gebeuren als je met slappe lijnenvist. Uiteindelijk weet ik de vis veilig in het net te dirigeren. Het is fraai gekleurde spiegel die deze avond, tot een fantastische visavond maakt.
