Na een drukke periode

Het was een intensieve tijd, ik heb een verhuizing achter de rug en we hebben een prachtige dochter gekregen. Maar er moest tussen deze drukke bezigheden toch wat tijd ingeruimd worden om een keer te gaan vissen.

In de plas in kwestie kunnen de karpers tijgernoten niet weerstaan. Daarom had ik enige tijd geleden al een pannetje nootjes gekookt en ingevroren. Nadat de kinderen in hun pyjama zaten kon ik het huis verlaten. De hengels waren gelukkig snel opgetuigd en gingen op reeds bekende stekken. Zo nu even heerlijk zitten en genieten van de rust. Er was toch best wel wat activiteit op het water, dus dat zag er hoopvol uit.

Het water was aardig gekleurd, wat volgens mij veroorzaakt wordt door  recente brasemuitzettingen die toch aardig de bodem omwoelen. Maar zeker durf ik dat niet te zeggen. Het werd langzaam donker ik zag de ratten langs de oever zwemmen. Er hadden er zowaar twee ernstig ruzie in het bosje naast mij, want daarin ging het flink tekeer. Het zal ongeveer 15 minuten zijn geweest voor het moment dat ik van plan was te gaan opruimen dat de rechter beetverklikker een beschaafd gilletje gaf. Na het aanslaan merkte ik dat gelukkig om vriend karper ging. En ooooh, wat wilde ik deze vis na  al die maanden zonder graag landen. De dril duurde dan ook eeuwig. Wat waarschijnlijk ook kwam door de extra los gezette slip. Maar na zeker 15 minuten kon ik dan toch een fraaie schubkarper in het net laten glijden. Heerlijk om m’n visjes weer te vangen.

Dansen tussen de plompen

Het is een drukke periode. We gaan verhuizen en de voorbereiding neemt toch wel wat kostbare tijd in beslag. Om ook nog wat tijd met de familie door te brengen is het vissen iets rustiger. Maar het is vandaag z'n avond dat het er toch van moet komen. Met de penhengel ga ik naar een mooie parkvijver waar ik hoop een karpertje te vangen.

Ik voer een paar stekjes aan. Terwijl ik dit doe bij mijn tweede stekje spurt een karper tussen de plompenbladeren vandaan naar veiligere oorden. Deze zal ik niet meer vangen. De hengel wordt opgetuigd en het vissen kan beginnen. In tegenstelling met wat ik verwachte blijft het op de stekken erg rustig. Terwijl ik het stekje afvis waar ik de karper eerder weg zag spurten, zie ik wat deining bij het plompenveld ernaast. Ik besluit hier toch maar even naar toe te sluipen. ik schat in dat het net zo diep is als de stek die ik ernaast beviste en dat blijkt te kloppen. Terwijl ik de dobber laat zakken zie ik nog wat bladeren bewegen, maar deze schuiven langzaam naar een gedeelte waar ik niet kan bijkomen. Ik besluit toch even vol te houden. Niet veel later verraden een paar belletjes de aanwezigheid van vis op de stek. kort hierna begint de pen aan een eenzame meer vloeiende dans tussen de plompen. Als een ervaren ballerina gaat de dobber omhoog en zakt weer sierlijk terug. En dan schuift deze langzaam onder het oppervlak. Ik sla rustig aan en weet een vis te haken. Al snel zie ik dat het om een kroeskarper gaat. Niet de eerste van dit water, maar verrast ben ik wel. De vis wordt snel onthaakt en weer terug gelaten in zijn natte omgeving.

Fantastische vissen

Het beloofd een prachtige voorjaarsdag te worden. Als afwisseling en omdat het gewoon erg leuk is, ga ik vandaag er op uit met de vast hengel. Het modelletje is een oude Silstar 9 meter oversteek. Geen elastiek geen fratsen. De vissen maakt het allemaal niet zoveel uit. Nadat het pennetje op een diepte van iets meer als drie meter secuur is uitgelood. Iets wat nog best lastig is bij een stevige wind, kan het vissen dan eindelijk beginnen. Al vrij snel vang ik een winde van dik in de 30 cm. Het begin is goed. Na deze beet krijg ik nog een aantal goede beten, maar mis deze bij het aanslaan. Bij het aanzette van een nieuwe made blijkt de haakpunt niet meer scherp te zijn, wat je dan ook gelijk merkt. Zelfs bij een maatje 20 haak. De aanbeten die hierna komen, weet ik wel te verzilveren, alle mooie voorns en een brasem.

Het waait stevig en hierdoor ontstaat er behoorlijk trek op het water waardoor het moeilijk is de dobber op het voer te houden. Dan maar hopen dat de vissen ook van dansende maden houden. Even later haak ik opnieuw een beste vis. Opnieuw een winde denk ik in eerste instantie. Pas in het net ontdek iets anders. Het ziet er voornachtig uit en is groot, maar is dit het dan ook. Ik weeg de vis op 750 gram. Enkele foto's worden gemaakt en dan gaat de vis weer terug. Niet meer als drie uur later ga ik de kinderen weer ophalen, die voor nu even bij opa en oma mochten spelen.

Thuis bekijk ik de foto's en twijfel sterk. Toeval of niet, maar ik ben net de bijbel over voornvissen aan het lezen, Big Roach van schrijver Mark Pitcher. Maar deze help mij niet met zekerheid. Is het een echte voorn van 1,5 pond, ik denk toch van wel.

Winterse storm

We hebben de oliebollen weer overleefd en maken plannen om weer te gaan vissen. Ik besluit deze dag naar een lokaal putje te gaan waar ik zelfs met koud weer een karper kan verwachten. Maar echt winter is het met 12 graden zeker niet. Ik zit dan ook rustig te vissen en zie het tegen de horizon wel onweren. Maar er is nauwelijks wind en het ziet er naar uit dat het onweer aan me voorbij trekt. Het wordt langzaam donker en er kan elk moment een vis zich melden.

Maar dan volledig uit het niets begint het hard te waaien en komt de regen er met bakken uit. De bomen die achter me staan, kraken er flink op los. Ik ben verrast en heb mijn paraplu niet eens vast staan. Deze moet ik met goed vasthouden als de storm en de regen erop beuken. De piepers staan te loeien door de wind. Niet dat ik het kan horen, maar ik zie wel de lichtjes branden. De lichtflitsen en donders zijn op het zelfde moment, dus ik zit er nu middenin  De paraplu heeft het moeilijk en vouwt zich af en haast dubbel. En dan net zo plotseling als het begon stopt het ook weer. Binnen 15 minuten is het rustig, de golven gaan van het water af en het wordt zowaar helder.

Ik blijf nog een twee uurtjes zitten en besluit deze visloze avond dan toch af te ronden. Als ik mij tweede hengel oppak voel ik zowaar een weerstand van een vis. Het blijkt één van de snottebakkken te zijn. Hoe lang hangt deze er al aan. Ik heb geen beet gezien en hield (buiten de storm) mijn toppen toch goed in de gaten. Ach heb ik tenminste niet voor niets de storm doorstaan.