donderdag 3 mei 2018

Voorjaar

We sloten een koude periode af met een overgangsdag. De luchtdruk kroop langzaam omhoog en dagen met lekkere voorjaarstemperaturen staan voor de deur.
De dag was al gereserveerd in mijn agenda, maar dit maakte het allemaal net wat beter in het vroege voorjaar. Het wordt een voor mij bekend putje in de buurt, waar ik het vanavond net iets anders zou aanpakken als ik normaal zou doen. Bij aankomst blijk ik het water voor mij alleen te hebben en dit maakt het alleen maar mooier. Het water is vlak en laat niet veel zien. Door de voorjaarsbloesem ligt er een dun laagje op het water.
Ik zie al snel een vis springen op een plek waar ik dit al een beetje had verwacht. De keuze voor een stek is snel gemaakt. De hengels worden ver uit elkaar gezet en zelf ga ik ook maar een heel stuk van de kan af zitten, om vooral de vis niet te verstoren.
De rig-jes gaan te water met een handje gebroken voor eromheen. Als ik rustig zit, zie ik geregeld een vis het wateroppervlak doorbreken. Maar telkens op een echt wisselende plek, waarbij ik mijzelf dus maar wijs maak dat ik op een goede plek zit.

Al snel wordt de lijn opgepikt door de nodige brasems. De slappen lijnen schieten alle kanten uit. Maar een beet blijft uit. De rig ligt goed, dus opnieuw inwerpen is niet nodig. Mara voor de zekerheid wordt er wel bescheiden bijgevoerd.
Het is net schemer als de linker hengel een flinke fluiter geeft. Dat is geen brasem maar een echte karper. De vis blijft lang rondcirkelen onder de top, voordat deze eindelijk veilig in het net ligt.
De collega karper visser is er is voor praatje, kan mooi een foto maken, waarna deze weer mag zwemmen. De hengel wordt opnieuw beaasd en terug uitgeworpen. Na ongeveer een uur schiet mijn andere hengel er als speer vandoor. Een keiharde run waarbij de vis flink lijn neemt. Dit voelt aan als een beste vis. De dril is stevig en strak, maar uiteindelijk glijd ook deze netjes over de koord van het net. Wat een lekker avondje. Met een volle maan die boven de bomenrij uitkruipt rij ik zeer tevreden naar huis.

woensdag 3 januari 2018

Code geel

Het jaar is weer net begonnen en natuurlijk zijn er weer visplannen. Maar de eerste die al vast stond was vissen op 3 januari, ik heb tenslotte vakantie. De dag vooraf blijkt dat deze woensdag er eentje wordt met een flinke voorjaarsstorm. Maar goed zeggen niet voor niets "wind op de kant, vis in de hand" dus er gaat gevist worden. De avond vooraf wordt het aas bereid, de bolies gesoakt (net iets te kort, maarja). Als ik de volgende ochtend naar het water rij, verteld de weerman mij dat er in verbant met de wind, voor het hele land een code geel geld en voor de noordelijk provincies een code oranje. Het water wat ik wil bevissen is niet groot, kent een goed bestand aan vissen maar ligt wel behoorlijk onbeschut.

Als ik aankom besluit ik toch de kant op te zoeken waar de wind zo lekker op staat. De plu wordt opgezet, wat absoluut geen gemakkelijke klus is, de rig's worden van aas voorzien en ingelegd. Met een klein toploodje leg ik de lijn op de bodem, maar geeft mij ook wat comfort bij het drillen van een vis op de deze krappe plek.
Terwijl de hengels inliggen neemt de wind flink toe, ja nog meer. Zo nu en dan moet ik de plu echt goed vasthouden, maar deze houdt zich goed.

Om iets na tien uur gebeurd het dan dat ik een terugzakker krijg op m'n linker hengel. Deze ligt slechts een 15-tal meters uit de kant. Daar de plek die ik bevis aan weerszijde in het water gevallen bomen/takken kent kan ik de vis geen ruimte geven. Ik weet net te voorkomen dat de vis de takken bereikt. En even later ligt de vis veilig in de bodem van mijn landingsnet. Wat ben ik hier blij mee. Bij slechts een watertemperatuur van 5,8 graden en op 3 januari een hele fraaie spiegel vangen.

Tegen het middaguur is de storm op z'n sterkst, het waait werkelijk verschrikkelijk hard. Met het opruimen is het goed uitkijken dat ik niet zie wegwaaien. Op de terugweg naar de auto moet ik mezelf regelmatig corrigeren om niet de plomp in te waaien. Het gaat allemaal net goed.