Het jaar is weer net begonnen en natuurlijk zijn er weer visplannen. Maar de eerste die al vast stond was vissen op 3 januari, ik heb tenslotte vakantie. De dag vooraf blijkt dat deze woensdag er eentje wordt met een flinke voorjaarsstorm. Maar goed zeggen niet voor niets "wind op de kant, vis in de hand" dus er gaat gevist worden. De avond vooraf wordt het aas bereid, de bolies gesoakt (net iets te kort, maarja). Als ik de volgende ochtend naar het water rij, verteld de weerman mij dat er in verbant met de wind, voor het hele land een code geel geld en voor de noordelijk provincies een code oranje. Het water wat ik wil bevissen is niet groot, kent een goed bestand aan vissen maar ligt wel behoorlijk onbeschut.Als ik aankom besluit ik toch de kant op te zoeken waar de wind zo lekker op staat. De plu wordt opgezet, wat absoluut geen gemakkelijke klus is, de rig's worden van aas voorzien en ingelegd. Met een klein toploodje leg ik de lijn op de bodem, maar geeft mij ook wat comfort bij het drillen van een vis op de deze krappe plek.
Terwijl de hengels inliggen neemt de wind flink toe, ja nog meer. Zo nu en dan moet ik de plu echt goed vasthouden, maar deze houdt zich goed.
Om iets na tien uur gebeurd het dan dat ik een terugzakker krijg op m'n linker hengel. Deze ligt slechts een 15-tal meters uit de kant. Daar de plek die ik bevis aan weerszijde in het water gevallen bomen/takken kent kan ik de vis geen ruimte geven. Ik weet net te voorkomen dat de vis de takken bereikt. En even later ligt de vis veilig in de bodem van mijn landingsnet. Wat ben ik hier blij mee. Bij slechts een watertemperatuur van 5,8 graden en op 3 januari een hele fraaie spiegel vangen.
Tegen het middaguur is de storm op z'n sterkst, het waait werkelijk verschrikkelijk hard. Met het opruimen is het goed uitkijken dat ik niet zie wegwaaien. Op de terugweg naar de auto moet ik mezelf regelmatig corrigeren om niet de plomp in te waaien. Het gaat allemaal net goed.
