zaterdag 30 november 2013

Herfst wordt winter

Het is donker buiten en de regen slaat tegen het raam van het kantoor. Het is vrijdag en ik heb bedacht deze avond maar weer eens te gaan vissen. Maar als ik zo zie heb ik er niet veel zin in om in het donker bij het water aan te komen in de regen met een temperatuur van enkele graden boven nul. Maar gelukkig laat de buienradar droger weer zien later op de avond. Het is inderdaad donker als ik bij het water aankom. Ik voorzien de hengels snel van wat aas. Ingooien in het donker is op deze plas niet moeilijk. Ik vis namelijk niet verder uit de kant dan een onderhandse worp.

Het water is afgelopen weken al aardig afgekoeld, dus het zal lastig zijn om nog wat te vangen. Maar het is net zeven uur geweest als één van de beetmelders de stilte doorbreekt. Ik pak de hengel snel op en voel dat het gelukkig geen brasem is. De dril stelt in het begin niets voor, maar onder de kant begint er dan toch een aardig gevecht. Omdat ik deze vis echt niet wil verspelen, doe ik uiterst voorzichtig. Doordat het toch wel echt donker aan het water is, glipt de vis tot tweemaal toe rakelings langs het net. Maar het is gewoon te donker. Het zint me niks dat de dril door het tot tweemaal toe missen nog langer duurt. Ik ben dan ook erg opgelucht als bij de derde poging de vis veilig in het net zit. het is geen gigant dat wist ik wel, maar met een lengte van 80cm en een grote staart ben ik toch erg blij. Sejant detail is, dat het haakje inderdaad maar net vast zat. Een stevige dril en deze vis was zeker verspeeld.

donderdag 12 september 2013

Pennen, met bijvangst

Het is nog een heerlijk zomerse avond. De weerman voorspeld echter dat de zomer voorbij is, de temperaturen gaan omlaag en er komt regen aan. Deze avond heb ik maar beperkt tijd en besluit een klein stadswatertje aan te doen. Gewoon om even weg te zijn en een visje te vangen.

Er worden een paar stekjes aangevoerd met hennep en mais. Niet veel later staat de pen fierlijk op mijn eerste voerplekje. Al snel zie ik ook wat kleine belletjes op de stek. Het kan dan ook niet lang gaan duren op de pen wordt rustig weggetrokken en met een kleine tik zet ik de haak. De vis neemt wat meters lijn, maar heel spannend is het niet. na wat gespetter tegen de lelies komt de vis rustig naar de kant. Een fraaie schubkarper ligt in het net. Na een korte bewondering mag de vis weer snel in z'n natte omgeving terug. De eerste worp en gelijk een karper, er zijn zeker mindere dagen geweest.


Ik loop door en op een tweede stek laat ik de pen opnieuw zakken. nu duurt het wat langer. Maar na een tiental minuten zie ik toch dat een vis tegen de lijn schuurt. met de hengel op scherp zit ik klaar. De dobber schiet wel en nu geen karper, maar een hele mooie ruisvoorn. Wat zijn deze vissen toch mooi om te zien.


Uiteindelijk weet ik nog net voor de echte duisternis een klein karpertje te vangen. En niet meer dan twee uur na mijn aankomst aan het water, ga ik weer huiswaarts. Het is te donker geworden, maar wat was dit fijn avondje vissen.

vrijdag 16 augustus 2013

De ijssel

Wat is het toch prachtig om aan de grote machtige Nederlandse rivieren te vissen. Ik heb nog vakantie en besluit naar de Ijssel te rijden om daar hopelijk één van de barbelen te vangen. Geen gemakkelijke opgaven als je er nog nooit eerder hebt gevist, maar wie niet waagt wie niet wint.

De Ijssel kan flink stromen, maar door het zomerse weer valt het nog mee. Ik maak eerst een lekker voertje aan van zwaar lokvoer aangevuld met hennep, maden, pellets in diverse maten en wat mais. Daar moet toch wel iets lekker tussen zitten. Als aas gebruik ik 12mm pellets aan de hair en kleine 12mm boilies. Terwijl de mist nog boven het water hangt gaat de eerste korf in het water. De lege korf weegt 100gr en zelfs deze rolt eerst een stuk over de bodem voordat deze zich ergens op de bodem vastzet.

Al na een half uur krijg ik een paar goede tikken op te top, maar niet agressief genoeg voor barbeel. Toch sla ik aan en voel gelijk flinke weerstand. Ik hoop dat mijn 20/00 onderlijn het houdt. Na een paar minuten heb ik de vis uit de stroming aan de binnenzijde van mijn krib en kan ik een mooie en topfitte Ijssel brasem landen. Na deze eerste vis hoop ik ook een barbeel te vangen.

Uiteindelijk na een heerlijk dag aan het water, moet ik helaas concluderen dat ik geen barbeel heb gevangen, wel gelukkig wat ander vissen. Ook fantastisch, maar niet waarvoor ik kwam. Ik ga zeker weer nieuwe dag plannen om z'n krachtpatser van de rivieren te vangen.


zaterdag 10 augustus 2013

Voor iedere vis een snoepje

Het weer is nog steeds prachtig. Omdat ik slechts overdag tijd heb om te vissen besluit ik naar mijn lokale visvijver te gaan met de matchhengel. Dit is werkelijk een prachtige manier van vissen. Omdat het water vrij diep is zet ik de dobber zo diep dat ik nog net kan werpen. Ik vis eigenlijk nooit met een stuitje om zo dieper als de lengte van de hengel te kunnen vissen. Maar dit bevalt mij altijd erg slecht. Het stuitje blijft geregeld ergens achter hangen en echt lekker gaat het nooit. Dus vandaag vis ik op een diepte van 3,5 meter wat voor dit water uitkomt op ongeveer 10 meter uit de kant. Liefst had ik verder uit de kant willen vissen, maar dat gaat niet.

Een voertje met wat 2mm pellets en mais wordt aangemaakt en een drietal ballen gaan naar de stek. Al vrij snel vang ik de eerste voorn van de dag. Door continu kleine beetjes te voeren blijf ik ook de hele dag beet krijgen. Naast mij staat een grote bramenstruik met al heerlijke zwarte bramen eraan. Daarom neem ik na elke vis z'n lekker snoepje van de struik. Mmmm, als ik vandaag net zoveel vang als er bramen aan staan...


Rond het middaguur heb ik helaas nog geen brasem gevangen.
Ik zie wel met regelmaat wat  kleine belletjes op de stek, daarom wordt de haak voorzien van een klein stukje mais, om zo hopelijk alsnog een brasem te kunnen vangen.

 Ik gooi in en niet veel later zie ik bellen op de stek, voor dit water betekend dat meestal brasem of zeelt. Na een paar minuten schuift de dobber mooi onder. Ik sla aan en voel een weerstand. Maar na 2 seconde schiet de haak los. Mij achterlatend met een onderlijn welke dik onder het slijm zit. Gemiste kans. Helaas blijft de mais hierna onaangeroerd en ga ik weer verder met de maden. De bellen op de stek komen vandaag niet meer terug.





zaterdag 6 juli 2013

The waggler

Het is altijd prachtig als je je dobber eerst ziet dansen en dan ineens schiet deze onder en haak je een nog volkomen onbekende vis. Dit maakt match-vissen voor mij ook zo mooi. Alleen was het alweer maanden geleden dat ik de matchhengel had gebruikt. Deze avond moest het het er maar weer van komen, het weer was rustig en ik had voor een eurootje maden in mijn tas. Het werd een heerlijke avond met veel mooie voorns en één dikke brasem. En aan een 8-honderdste lijn met haakje 22 is dit net zo spannend als een 20p+ karper. Maar gelukkig kwam deze veilig in mijn net.





maandag 10 juni 2013

Carassius carassius, Kroeskarper

Het is een lekker doordeweekse avond als ik naar een klein water ga bij mij in de buurt om lekker te pennen. Zoals ik het meestal doe, voer ik eerst een aantal stekken aan, om ze dan één voor één af te vissen. Zo ook deze avond. Ik kom na ca. 20 minuten bij het eerste plekje terug. De pen staat roerloos en blijft zo ook nog 20 minuten staan. Dan maar door naar het volgende plekje. Ook hier is het rustig, stil, doods…. Dan door naar het de derde stek. Mijn vertrouwen was al laag, maar zakte hier nog verder. Niets…. Ik besluit dan maar door te gaan naar een ander nabij en soortgelijk water te gaan. Ook hier voer ik een eerste veelbelovend stekje aan.


 Ik loop door en denk bijeen volgend stekje zonder te voeren al enkele aasbellen naar boven te zien komen. Daarom gooi ik maar een heel klein beetje hennep en maïs bij om de boel niet te verstoren. En hup de pen er bovenop. Al snel begint de pen te dansen en zie ik de vissen tegen de lijn schuiven. Tenminste dat vermoed ik. Het duurt even voor het haakje wordt genomen en de pen een echte beet laat zien. Ik sla aan, haak een vis en zit direct vast. Het zit me niet mee deze avond. Ik zet spanning op de lijn en weet een flinke tak uit de prut te trekken. Een waar bellenbed is het gevolg. En nu, verder gaan of toch nog even terugleggen. Dat laatste lijkt me een goed idee. En warempel, al snel is mijn pen weer aan het dansen. Een aanbeet is erg lastig te zien en ik besluit toch maar een keer de haak te zetten. Maar tot twee keer toe sla ik mis. Jammer. Misschien toch iets langer wachten. 

Niet heel veel later volgt een mooie opsteker en schuift de pen langzaam onder. Deze hangt gelukkig wel. Het is geen felle strijd en de vis is snel aan de kant. Het blijkt een ware kroeskarper te zijn die in mijn net ligt. Dat is toch alweer enige jaren geleden dat ik die had gevangen. Na een snelle foto mag deze kroeskop weer zwemmen. Ik besluit ondanks alle drukte aan en in het water toch de pen nog maar eens op de zelfde plaats te laten zakken. Nog geen 10 minuten later komt deze weer tot leven. Ook nu weet ik pas bij de derde poging iets te haken. Wederom niet groot. In eerste instantie lijkt het erg op een heel klein karpertje. Maar in het net zie ik het pas goed een giebel. Mijn eerste. 



Dit begint zowaar een leuke avond te worden. Ik blijft deze stek maar even trouw en werp opnieuw in. Langzaam wordt het donkerder en wordt ook de activiteit minder. Ik besluit nog even te blijven. Je kent het wel, nog even 10 minuten. In deze 10 minuten zie ik eerst hele kleine belletjes rondom de dobber. Er zit dus weer vis op dit stekje. Uiteindelijk duurt het toch nog wat langer als verwacht totdat ik de beet voldoende duidelijk vindt om de haak te zetten. En wat schetst  mijn verbazing, weer een kroeskarper. En met een lengte die warempel nog iets groter is als de eerste, meet deze 41 cm. Wat mij opvalt is dat deze vis een klein beetje goudvissen bloed heeft. Iets aparts wat ik nog nooit eerder had gezien. Zo zie je maar, hoe een avond kan veranderen.


woensdag 15 mei 2013

Zomaar een avondje


In afgelopen periode met heerlijk voorjaarsweer ben ik er helaas niet aan toe gekomen om jacht te maken op de karper. Door de beperkte tijd en ook nog eens niet de juiste momenten, bleef het beperkt tot het vissen op de vissen die maden hoog op de menulijst hebben staan. Maar nu moest het er toch maar weer eens van komen. De dag vooraf kon ik maar geen beslissing nemen, waar naar toe… Eigenlijk had ik wel weer zin op een vis. Dusbesloot ik naar een bekend water te gaan en de nieuwe uitdagingen voor dit jaar even met rust te laten. Het zou een regenachtige avond worden, maar gelukkig wat het droog bij aankomst.

Eén hengels werd kort onder kant geïnstalleerd en een tweede met een zig-rig op een meter of 40 uit de kant op een diepte van ca 1 meter onder het oppervlak. Er was regelmatig activiteit van karper te zien aan het oppervlak, dus was de hoop zeker aanwezig om op de zig-rig vis te vangen. Toen het eenmaal donker begon te worden besloot ik de zig-rig te vervangen door normale montage. Ook deze werd kort onder de kant gepresenteerd. Het zal nog geen half uur later zijn geweest als de hengel die ik net heb verlegd een run geeft. Na een aardige dril vang ik uiteindelijk één van de fraaie spiegeltjes die het water heeft. De hengel wordt opnieuw van aas voorzien en ingeworpen met wederom nog wat lekkers eromheen. Na ongeveer een uur krijg ik opnieuw beet op deze hengel. Als ik aansla voel ik een weerstand die uit een ander richting komt, dan dat ik het aas heb gepresenteerd. De vis is dus met het aas naar mij toe gezwommen en er zelfs weer voorbij zonder dat ik maar een piep heb gehoord. Dit kan blijkbaar ook gebeuren als je met slappe lijnen
vist. Uiteindelijk weet ik de vis veilig in het net te dirigeren. Het is fraai gekleurde spiegel die deze avond, tot een fantastische visavond  maakt.




zondag 12 mei 2013

Voorjaar

Heerlijk als de brasems weer paaipukkels krijgen. Het is voorjaar....



maandag 8 april 2013

Onverwachte winter winden

Het blijft maar winter dit jaar, het is eind maart en er lijkt geen vooruitgang in te zitten. De vistijd is beperkt en de temperaturen zijn nog steeds onder nul. Ik besluit toch maar even mijn nieuwe 9 meter vaste hengel uit te proberen om wat voorns te vangen. Gezien de temperatuur zullen het waarschijnlijk meer baarzen zijn. Het is al in de middag als ik mijn hengel heb inliggen. Ik heb een klein handje licht voer gevoerd en een paar losse maden. Het zal niet langer zijn dan 20 minuten als de dobber ondergaat en ik mijn eerste vis van de dag aansla. Maar ik verwachte een klein voorntje of baarsje, maar heb behoorlijk weerstand. Ik denk eerst nog aan een brasem, want deze zit er behoorlijk veel. Maar na een paar zenuwslopende minuten, vanwege het lijntje 10 honderdste en haakmaatje 20, glijd uiteindelijk een prachtige winde in het net. Ik ben echt opgelucht, maar ook verbaasd. De haak wordt opnieuw beaasd en even later staat de dobber weer. Vervolgens gaan er weer wat maden naar de stek. Niet te veel want het is nog koud. Een klein half uur later krijg ik opnieuw een mooie beet. En jawel wederom een fraaie winde. Uiteindelijk weet ik er zo vier te vangen en slechts één voorntje. Totaal niet wat ik had verwacht op deze koude dag.

donderdag 3 januari 2013

Op jacht naar Esox (2)

De dagen rond de jaarwisseling waren erg nat. Mijn favoriete winterstek is veranderd in een kolkende watermassa. De plek waar ik heel wat winters heb gevist en veel heb gevangen. Niet allemaal groot van formaat, maar wel vis vangen in de winter. Dat is wat op z'n moment voor mij telt.
Op mijn zoektocht naar een leuke snoekstek loop ik vast op mijn bekende wateren. Ze geven mij onvoldoende vertrouwen of bevatten gewoonweg niet zoveel snoek. Ik besluit op deze hele donkere dag met regenbuien en een verwachte temperatuur van ca. 10 graden een sluizen complex in het kanaal op te zoeken. Hier zit altijd veel witvis en dan kan de snoek ook niet ver zijn.

Als ik eenmaal zit te vissen heb ik er een goed gevoel bij. Genoeg obstakels in de vorm van meerpalen, damwanden etc. en een waterdiepte van 2,5 meter. Een hengel gaat uit met een sardine die wordt aangeboden met een schuivend loodje de tweede hengel wordt beaasd met een dikke voorn onder een dobber. Nadat de uren verstrijken, krijg ik er minder vertrouwen in. Er is maar weinig activiteit van vis of vogels. Het is nu net middag en ik besluit toch te gaan verkassen naar een bekend water met een aardig snoekbestand. Dit is slechts 15 minuten rijden en voor ik het weet zit ik alweer te vissen. Ook nu weer een hengel met aan de bodemtakel een sardine en een met een voorn onder de dobber.

Het duurt gelukkig niet lang voordat de beetverklikker een signaal geeft en er langzaam lijn van de spoel kringeld. De sardine is gepakt. Ik laat de vis weinig lijn nemen en sla snel aan. Gelukkig hangen. De dril stelt niet veel voor en al snel komt de vis naar de kant. Iets in mij zegt dat deze snoek snel in het net moet en dat blijkt niet zonder reden. Als ik de snoek op de kant heb liggen zie ik dat de 30 ponds staaldraad tussen de twee dreggen is gebroken. Hoe dit kan begrijp ik nog steeds niet. De resterende dreg zit maar nipt in de onderbek. Ik kom hier goed weg zeg. De snoek blijkt een lengte te hebben van 83 cm en heeft een lekker vette buik.Ik ben er dolgelukkig mee.

Aan de hengel wordt nog nieuw aas gedaan, maar het resterende uur gebeurt er niets meer.