Snoek seizoen

De winter is in aantocht. Laten we ook onze vriend esox weer eens achter de schubben zitten.
De eerste in miniformaat van 1,5 uur aan het water ligt alweer op de kant.

Breekstaafjes-seizoen

Voor mij is het breekstaafjes seizoen weer begonnen. Dit begint (voor mij dan) wanneer bij aankomst aan het water de dobber direct moet worden voorzien van z’n breekstaafje. 

Deze dinsdag avond ben ik naar een, voor mij nieuw, cultuurwater gegaan. Eerst een kleine ronde gemaakt om een drietal stekken te voorzien van een lekker mengsel van hennep, mini pellets, maïs en grondvoer. Niet heel veel later danst de dobber op de eerste stek. Onder het genot van een kopje thee zie ik op de eerste stek ineens de dobber wegschieten. Een ruk aan de hengel en een bijna verbrande hand, sla ik een gat in de lucht. Dan maar door daar de volgende stek. Hier is het eveneens ongeveer 1 meter diep. In eerste instantie gebeurt er helemaal niets op deze plek. Maar na een minuut of 20 zie ik in de reflectie van een straatlantaarn belletjes op het water. Zo lijkt het. Na nog eens 10 minuten en meerdere bellen schuift mijn dobber langzaam van recht naar links op de stek. Al is het slecht te zien in het donker, ik weet het haast zeker, toch... Ik geef de hengel een ruk en jawel ik haak een vis. Na een korte dril glijd er een mooi schubje in het net. De vis zit gehaakt in de bovenzijde van de bek. Deze wordt netjes onthaakt en weer terug gezet in het water.

Tijd om verder te gaan.

Op een rustige dinsdag avond zit ik weer eens aan mijn vertrouwde putje. Het putje wat mij de laatste tijd behoorlijk wat vis heeft opgeleverd. Allemaal spiegels en vele erg weinig beschubt. Dit zijn vissen van een tweetal uitzettingen enkele jaren geleden. Tijdens deze avond denk ik aan de verschillende mooie wateren die ik dit jaar heb verkend. Het kriebeld toch wel om deze wateren beter te leren kennen. Daarom denk ik dat ik dit najaar mijn zo goed bekende putje vaarwel ga zeggen en door ga naar iet nieuws. Maar misschien deze winter het plasje toch nog even blijven aandoen, wie weet.

Deze spiegel kwam van een met tijgernoten aangevoerd voorplekje.