Winterse storm

We hebben de oliebollen weer overleefd en maken plannen om weer te gaan vissen. Ik besluit deze dag naar een lokaal putje te gaan waar ik zelfs met koud weer een karper kan verwachten. Maar echt winter is het met 12 graden zeker niet. Ik zit dan ook rustig te vissen en zie het tegen de horizon wel onweren. Maar er is nauwelijks wind en het ziet er naar uit dat het onweer aan me voorbij trekt. Het wordt langzaam donker en er kan elk moment een vis zich melden.

Maar dan volledig uit het niets begint het hard te waaien en komt de regen er met bakken uit. De bomen die achter me staan, kraken er flink op los. Ik ben verrast en heb mijn paraplu niet eens vast staan. Deze moet ik met goed vasthouden als de storm en de regen erop beuken. De piepers staan te loeien door de wind. Niet dat ik het kan horen, maar ik zie wel de lichtjes branden. De lichtflitsen en donders zijn op het zelfde moment, dus ik zit er nu middenin  De paraplu heeft het moeilijk en vouwt zich af en haast dubbel. En dan net zo plotseling als het begon stopt het ook weer. Binnen 15 minuten is het rustig, de golven gaan van het water af en het wordt zowaar helder.

Ik blijf nog een twee uurtjes zitten en besluit deze visloze avond dan toch af te ronden. Als ik mij tweede hengel oppak voel ik zowaar een weerstand van een vis. Het blijkt één van de snottebakkken te zijn. Hoe lang hangt deze er al aan. Ik heb geen beet gezien en hield (buiten de storm) mijn toppen toch goed in de gaten. Ach heb ik tenminste niet voor niets de storm doorstaan.