Het lange wachten

Wat was het een natte winter. Er is afgelopen maanden meer regen gevallen als normaal in een heel jaar. De visserij was dan ook slow en taai. Een trip op een betaalwater resulteerde in een blank. Niemand leek er wat te vangen. Maar in de nacht draaide er wel een enkele karper en die klappen waren niet mis, alsof er een flink hond in het water sprong. Het is toch niet zo mijn ding, vastzitten op één stek ingeklemd tussen andere vissers. Lang vooraf je stek al moeten boeken. Een mooie ervaring, zullen we maar zeggen. 

Het jaar 2024 begint op mijn thuis-winterwater waar meestal wel een visje is te vangen. Het weer is echter bar en boos. Heel veel wind, uit het westen, dat weer wel. Maar ook nog veel regen. Ik weet niet goed waar de winter holdings zijn dit jaar. De aanbeten zijn dan ook maar mager. Zo ook deze dag weet ik maar één vis te vangen. Een kleine roze pop-up met wat kruim was de blanksaver. Er werd zelf tot de allerlaatste minuut doorgevist, terwijl alles was opgeruimd. Het mocht niet baten. Maar de kop voor een nieuw visjaar is eraf.