Als de blaadjes vallen

 De klok was alweer verzet en de dagen werden in rap tempo korter. De eerste nachtvorsten hebben we ook alweer achter de rug, net als ene verkoudheid. Het was nu echt dan toch herfst aan het worden. Met al z’n kleurenpracht in de natuur. Ik besloot naar een watertje in de buurt te gaan, om even rustig achter de stokken te zitten. De rust bleek goed te lukken, want er was helemaal niemand op het water. Terwijl het een schitterende herfstdag was, niet koud, haast geen wind en droog.

In ochtend waren er nog wat springers, maar zo tegen 9:00 uur waren deze toch ook wel weg. Niet lang hierna zag ik meerdere karpers aan het oppervlakte zwemmen en azen tussen wat afgevallen blad op ongeveer 50 meter uit de kant. Geregeld sprong er ook een karper. Was baalde ik dat ik geen zig-spullen bij had. Ik heb het nog even geprobeerd met 16lb flurocarbon en een gele foampje, maar dit is toch echt te stijf.

Tijdens dit schouwspel ging  dan toch de afstand hengel er vandoor. Ingelegd met alleen een chod en verspreid een losse boilie wist dit toch een karper te bekoren. Het zou een flink gevecht worden, waarbij de vis zich flink uit de kant, goed wist vast te zwemmen in de takkenbossen. Maar wonder boven worden bleef het korte chod rigje zitten . Een mooi spiegeltje was mijn beloning.

Te lang geleden

Het was al weer zo lang geleden dat ik naar dit deel van het kanaal was geweest. De vangsten waren nooit gigantisch om over naar huis te schrijven. De aantallen waren ook beperkt, maat het is gewoon een prachtig stuk om te vissen. Het kanaal is gelegen tussen flinke bossen die ver overhangen. Dit geeft het altijd een idyllisch uiterlijk, zeker nu de bomen langzaam hun herfstkleuren aannemen.
Dit is ook z'n avond, het weer is heerlijk rustig met nog flink wat zon. Zodra de zon onder gaat wordt het al flink koud wat de vis moet aanzetten tot eten.





De avond in kwestie zit ik zonder voor te voeren  toch heerlijk op deze stek. Ik ben aangenaam verrast als even na achten, terwijl de schemering valt, de rechter hengel er vandoor gaat. De vis weet de overhangende takken goed te vinden. Maar gelukkig gaat het allemaal goed. Een mooie schubbemans ligt even later op mijn mat. Wat een fantastische mooi avond.

Hitte plan

Het is best wel een idioot idee, vissen op de warmste dag sinds deze wordt gemeten. Het kwik tikte gisteren officieel al de 40 C plus aan en vandaag zal het nog net iets warmer worden. Maar de drang om te gaan is groot, dus wordt er toch een simpel plannetje gemaakt.
Voor dag en douw uit de veren, om bij het eerste daglicht op de stek te zijn en dan te vissen tot een uur of negen en hierna de huiselijke koelte weer op te zoeken. De wekker loop daarom ook ruim voor vijf uur af, au dat doet wel even pijn.
Maar ik ben inderdaad met het eerste daglicht op de stek. Eerst maar een pen en wat mais tegen de plompen aanleggen in hoop zo een eerste vis te vangen. Maar jammer genoeg leverde dit erg weinig actie op. Het duurde zeker anderhalf uur voordat ik enig activiteit waarnam. Niet veel later zakte de dobber mooi weg.... en haakte ik een hele flinke brasem.
Zo rond zeven uur in de ochtend begon het al flink warm te worden en gooide ik wat broodkorsten in de plompvelden langs mijn kant. Het was wel vroeg, maar niet veel later begon er dan toch een karper te happen naar de korsten. Hij (of zij) zwom steeds weg van waar mijn haakaas lag, maar op zeker moment wordt mijn kortst dan toch zonder argwaan naar binnen gezogen. De dril tussen de plompen is stevig maar kort, zoals het hoort. Er ligt een mooie schubkarper op de mat waar ik erg blij mee ben. Het is inmiddels flink warm, dus de vis mag snel weer zwemmen. Hierna blijven de plompen in mijn oever leeg van karper, wat mij met dit weer eigenlijk wel verbaasd. Als ik om negen uur naar huis rijdt, is het inmiddels al 30 graden.

Net voor de storm

Het was een onstuimige week met vele wisselende weertypen. Zo waren de temperaturen extreem hoog, maar kwam de regen ook met bakken naar beneden. Op zich weer waar een vissershart sneller van gaat kloppen. Daar eerdere sessies een blank hadden opgeleverd voor mij, werd er tijd vrij gemaakt in de agenda om een avondje naar een lokaal putje te gaan. Een plek waar ik al enige jaren niet meer was geweest. In de voorbereiding besloot ik op twee manieren te vissen. Ten eerste op een stevig met hennep, pallets en boilies aangevoerde stek tegen het eiland en de andere hengel met een subtiele aanpak en een pva string gesoakt in wat lekkers.

Aan het begin van de avond was het nog lekker zonnig weer en had ik de put nagenoeg voor mij alleen. Er werd een flinke plek met het hennep goedje aangevoerd, met hierop een mooi wit wafterje. De tweede plek met de  pva string, zo kort als het lukte tegen de plompen. Het duurde niet lang of de ik kreeg een stevige run op m'n rechter hengel. Omdat dit de hengel kort tegen de plompen was, blokkeerde ik de spoel en begon rustig naar achteren te lopen om de vis uit de gevarenzone te leiden. Wat gelukkig goed lukte. Na een behoorlijke dril lag er een heel fraaie spiegel op de mat. Ik wist eigenlijk niet dat hier dergelijke vissen zaten. Na een snelle foto van een omstander lag de hengel weer in. Het duurde wonderwel niet lang voor de zelfde hengel opnieuw afliep. De zelfde techniek werd ingezet en ook deze vis wist ik te verzilveren. Op de met hennep aangevoerde plek bleef het stil. Het waftertje werd vervangen door een hinged stiff rig met pop-up. Het duurde hierna een half uurtje toen ik op deze hengel dan toch een run kreeg. Ik pakte hengel op, maar sloeg helaas in het luchtledige. De vis had de boilie wel degelijk gepakt daar mijn lijn toch zeker een meter of acht rechts van de stek naar mij toe kwam. Jammer.


Ondertussen werd het donkeren en kwamen stevige dreigende buien dichterbij. Het zou weer flink los gaan vanavond. Maar ik kreeg niet al te veel later opnieuw een run op de hengel richting de plompen. De dril werd uitgevoerd met de eerste flitsen op de verre achtergrond. Poe, drie karpers op een avond van alle een leuk formaat. Ik ben er blij mee.








Na het terugzetten van deze vis werd her weer zienderogend donkerder. Het onweer komt eraan. Ik ruim mij spullen al op maar laat de hengels tot het allerlaatste moment liggen. Als de flitsen echt dreigend worden, draai ik in en loop naar de auto. Als ik naar huis rijd barst het noodweer los. Maar de buit was voor mij gelukkig al binnen.
 

Avondje in februari

Wat is het prachtig voorjaar weer. Overdag gaat de temperatuur richting de 18 graden. En dat in februari. De nachten zijn daarentegen erg koud. We moeten het stellen met net boven het vriespunt. Niet heel ideaal voor een avondje vissen waarbij de temperaturen in de avond snel zakken. Maar we gaan het toch proberen. Als ik aankom aan het water is het nog net licht. Ik probeer dan ook mijn hengels nog met daglicht in te leggen. Ik maak twee heerlijke sollid-bags klaar. Geen los voer op de stek. Want het water is nog steeds maar net een paar graden boven nul. De kanten worden wat opgezocht daar deze in de heerlijk zon overdag wel net iets warmer zijn als de rest. Tenminste dat denk ik.

Er gebeurd niet veel op de stekken die ik bevis. Verspreid over het water zie en hoor ik zo nu en dan wel een karper springen. Dat ziet er in ieder geval positief uit.

Het duurt echter tot net na 22 uur dat ik een aanbeet krijg. Een klein sterk spiegeltje heeft het heerlijke pop-up snoepje gepakt.

Nadat ik de vis even bewonderd heb mag deze weer snel terug en is tijd geworden de spulletjes weer op te ruimen.

Voorjaar

We sloten een koude periode af met een overgangsdag. De luchtdruk kroop langzaam omhoog en dagen met lekkere voorjaarstemperaturen staan voor de deur.
De dag was al gereserveerd in mijn agenda, maar dit maakte het allemaal net wat beter in het vroege voorjaar. Het wordt een voor mij bekend putje in de buurt, waar ik het vanavond net iets anders zou aanpakken als ik normaal zou doen. Bij aankomst blijk ik het water voor mij alleen te hebben en dit maakt het alleen maar mooier. Het water is vlak en laat niet veel zien. Door de voorjaarsbloesem ligt er een dun laagje op het water.
Ik zie al snel een vis springen op een plek waar ik dit al een beetje had verwacht. De keuze voor een stek is snel gemaakt. De hengels worden ver uit elkaar gezet en zelf ga ik ook maar een heel stuk van de kan af zitten, om vooral de vis niet te verstoren.
De rig-jes gaan te water met een handje gebroken voor eromheen. Als ik rustig zit, zie ik geregeld een vis het wateroppervlak doorbreken. Maar telkens op een echt wisselende plek, waarbij ik mijzelf dus maar wijs maak dat ik op een goede plek zit.

Al snel wordt de lijn opgepikt door de nodige brasems. De slappen lijnen schieten alle kanten uit. Maar een beet blijft uit. De rig ligt goed, dus opnieuw inwerpen is niet nodig. Mara voor de zekerheid wordt er wel bescheiden bijgevoerd.
Het is net schemer als de linker hengel een flinke fluiter geeft. Dat is geen brasem maar een echte karper. De vis blijft lang rondcirkelen onder de top, voordat deze eindelijk veilig in het net ligt.
De collega karper visser is er is voor praatje, kan mooi een foto maken, waarna deze weer mag zwemmen. De hengel wordt opnieuw beaasd en terug uitgeworpen. Na ongeveer een uur schiet mijn andere hengel er als speer vandoor. Een keiharde run waarbij de vis flink lijn neemt. Dit voelt aan als een beste vis. De dril is stevig en strak, maar uiteindelijk glijd ook deze netjes over de koord van het net. Wat een lekker avondje. Met een volle maan die boven de bomenrij uitkruipt rij ik zeer tevreden naar huis.

Code geel

Het jaar is weer net begonnen en natuurlijk zijn er weer visplannen. Maar de eerste die al vast stond was vissen op 3 januari, ik heb tenslotte vakantie. De dag vooraf blijkt dat deze woensdag er eentje wordt met een flinke voorjaarsstorm. Maar goed zeggen niet voor niets "wind op de kant, vis in de hand" dus er gaat gevist worden. De avond vooraf wordt het aas bereid, de bolies gesoakt (net iets te kort, maarja). Als ik de volgende ochtend naar het water rij, verteld de weerman mij dat er in verbant met de wind, voor het hele land een code geel geld en voor de noordelijk provincies een code oranje. Het water wat ik wil bevissen is niet groot, kent een goed bestand aan vissen maar ligt wel behoorlijk onbeschut.

Als ik aankom besluit ik toch de kant op te zoeken waar de wind zo lekker op staat. De plu wordt opgezet, wat absoluut geen gemakkelijke klus is, de rig's worden van aas voorzien en ingelegd. Met een klein toploodje leg ik de lijn op de bodem, maar geeft mij ook wat comfort bij het drillen van een vis op de deze krappe plek.
Terwijl de hengels inliggen neemt de wind flink toe, ja nog meer. Zo nu en dan moet ik de plu echt goed vasthouden, maar deze houdt zich goed.

Om iets na tien uur gebeurd het dan dat ik een terugzakker krijg op m'n linker hengel. Deze ligt slechts een 15-tal meters uit de kant. Daar de plek die ik bevis aan weerszijde in het water gevallen bomen/takken kent kan ik de vis geen ruimte geven. Ik weet net te voorkomen dat de vis de takken bereikt. En even later ligt de vis veilig in de bodem van mijn landingsnet. Wat ben ik hier blij mee. Bij slechts een watertemperatuur van 5,8 graden en op 3 januari een hele fraaie spiegel vangen.

Tegen het middaguur is de storm op z'n sterkst, het waait werkelijk verschrikkelijk hard. Met het opruimen is het goed uitkijken dat ik niet zie wegwaaien. Op de terugweg naar de auto moet ik mezelf regelmatig corrigeren om niet de plomp in te waaien. Het gaat allemaal net goed.

Grote vis, klein net

We kunnen nog even genieten van een redelijk najaar, voordat de herfst gaat beginnen. Ik ga dan ook met mij oudste zoon een ochtendje vissen. De afgelopen weken waren vermoeiend en erg vroeg ging het niet worden. Actie is op z’n dag belangrijker dan de grote. Ik besluit een lichte feeder hengel op te tuigen zodat we verzekerd zijn van enkele brasems. Als bijlegger bereid ik een singel hookbait voor, op een chod-rig. Tenslotte zwemmen er ook mooie karpers. Je weet maar nooit.
We vingen direct al enkele brasems en Sven was een goede hulp. De hengel werd zelfs af en toe gewisseld, wat nog best lastig blijkt te zijn z’n dril. De bijlegger werd ingelegd zonder verder bij te voeren, dit om de brasems die in grote getale voorkomen op afstand te houden.

Spontaan out of de bleu knalt de karperhengel uit de steun. Ik storm er op af en merk gelijk dat het een beste karper is. Deze moet toch wel in het net komen, daar dit dan eerste karper voor Sven wordt. Het grote net heb ik thuisgelaten. Ik dacht alles wel te kunnen scheppen in mijn 22’’ Drennan super specialist net. Mmm een karpertje gaat er zeker in. Als de karper na een stevige dril eindelijk z’n rondjes voor de kant maakt, blijkt de netkeuze niet helemaal optimaal.

Maar goed met enig beleid past dit uiteindelijk prima. Sven schrikt zich een hoedje van een vis die 10x zo groot is als de brasems die we hiervoor vingen. Na het nodige meet en weeg werk gingen we zichtbaar onder de indruk, samen op de foto. Fantastisch

Kort mistig nachtje

We zijn net terug van een fijne vakantie en besluit nog een korte nacht te gaan vissen op een kanaal in de buurt. De dagen zijn nog warm net als de nachten. Het is al haast donker als ik bij het water kom en de hengels installeer. Twee hengels voorzie ik van boilies en één met tijgernoten. Als het echt donker is zit ik nog even voor mijn plu. Het begint gelijk aardig mistig te worden en het is wel erg rustig op het water. Alleen de meerkoeten maken zo nu en dan ruzie.

Ik ga op tijd de slaapzak in, waar ik behoorlijk uit mijn slaap gehouden wordt door hongerige muggen. Aaarrgghhhh.
Het is rond half vijf dat de linker hengel dan toch aarzelend vertrekt. Lijkt meer op een brasem, maar dat blijkt een heel druk schubkarpertje te zijn. Toch fijn z'n eerste vis.
Na deze vangst blijft het opnieuw rustig en wordt het al snel licht, met een hele dikke mist op het water. Na twee heerlijke koppen koffie pak ik de spullen weer in en sluit ik tuis nog net aan bij het het ontbijt met de kinderen.

Na een lange winter

De winter was toch weer lang. Al waren de temperaturen niet heel laag, toch waren de dagen kort en werd er niet veel gevist. Afgelopen dagen gingen de temperaturen omhoog, was de tijd verzet en klom de watertemperatuur ook weer iets. Ik besloot op een doordeweekse dag er toch weer opuit te gaan. Al hebben de vorige 4 sessies een dikke nul opgeleverd.

Ondanks dat het water nog koud was, liet de karper zich toch regelmatig zien in de ondiepere hoek die ik wilde bevissen.  Dit gaf de burger moed. De hengels werden in gereedheid gebracht en net voordat ik de tweede hengel wilde inleggen, draaide er een karper enkele meters van de plek waar ik mijn aas wilde presenteren. Mmmm, dat kan haast niet meer mis gaan. De avond vorderde en vis liet zich geregeld zien, maar een aanbeet bleef uit. Toen kwam het moment dat ik de hengels weer moest indraaien. De volgende dag moest er weer gewerkt worden. Het net en onthaakmat waren al opgeruimd. Ik stond achter mijn hengels om ieder moment de linkse te pakken, om in te draaien. Ik ziet de top in het licht van de maan kromtrekken en de optoninc begint te piepen. Ik pak de hengel en voel direct een weerstand die van een karper moet zijn.

De vis kies het pad naar enkele obstakels. Met enige druk weet ik dit te blokkeren, maar als ik dat doe voelt het gewicht goed. Ik wil deze vis na een lange winter niet verspelen. Hierna hou ik met één hand druk op de lijn om met de andere het net weer op te zetten. De vis blijft gelukkig gehaakt. De dril die hierna volgt is behoorlijk sterk bij deze lage watertemperaturen. Bij een tweede poging weet ik de vis over het koord van het net te trekken.  Als ik de vis oppak en richting mat draag blijkt het toch een goede voorjaarsvis te zijn, voor dit avondje vissen. Ik ben er erg blij mee. Het maken van de foto’s gaat ook niet vanzelf. De batterij van de afstandsbediening blijkt leeg, dat wordt dus op de timer foto’s maken. Maar scherpstellen moet dan handmatig gebeuren. Shit, waarom nu weer. Maar gelukkig heb ik dit in het verleden meer gedaan en komt het nog redelijk goed. Wat een heerlijke avond bij de start van dit seizoen.